C
دیلیاکسپرس روزنامه نیست. tabloid یا زردنامه است. نیمی از صفحاتش آکنده از نژادپرستی، مهاجرستیزی، اسلامهراسی و دفاع از سیاستهای جنگطلبانه ناتو است و نیم دیگر مزین به اخبار و احوال گند سلبریتی ها. اما صفحه اول همین زردنامه از اغلب صفحات مجازی روشنفکران ایرانی و روزنامههای اصلاح گرا و اصول طلب شرافت بیشتری دارد.
واقعا چرا حتی بمباران شهرهای ایران توسط اسرائیل باعث نشد وجدان مدعیان نخبگی و روغنفکران باسواد بی شعور جامعه ایران، همچون داوری، زارچی ، آقازاده پزشکیان و دیگر تخم و ترکه های اصلاحاتی نسبت به نسل کشی غزه بیدار شود؟